Afvoeren – waar gaan de lichamen heen?

Waar zijn de lichamen?

Het is een vraag waar niemand aan wil denken.

We leven in een cultuur waarin kinderen als vuilnis worden behandeld.

Waar leg je een miljoen lichamen? (Nederland 40 jaar abortussen)

Abortus gaat over mensen. Mensen wiens leven is begonnen. Mensen met lichamen.

Waar gaan ze heen nadat ze uiteen zijn gereten, uitgezogen, vergiftigd?

Waar gaan hun gebroken lichamen heen nadat we hun levens hebben beeindigd?

“[Terwijl Monica] de zak verplaatste, verscheen er een afgehakte arm.

Het was een jongetje met een zwangerschapsduur van minimaal 6 maanden (6×4 = 24 weken), in stukken gesneden door de aborteur. We namen hem mee en legden zijn gebroken lichaam op een keukenpapier.”

En andere baby’s? We spoelen ze door toiletten. Abortuspillen thuis: wil je dat je baby in de wc en in het riool terechtkomt waar ratten aan hun lijfje kunnen knagen? Ons huis zal een herinnering zijn. We stoppen ze in vuilniszakken en afvalcontainers. We sturen ze naar universiteiten om te worden ontleed. En ze stromen door de afvoerbuizen onder onze kerken.

Is er iemand die het wil horen?

Is er iemand die actie wil ondernemen?

Ik heb een man gesproken die de baby’s bij de klinieken heeft opgehaald. Hij stopte met zijn baan omdat zijn geweten hem plaagde – wilde er geen deel van uitmaken.

Ik ben in een abortuskliniek in New York geweest. Op een andere verdieping van het gebouw kreeg ik te horen dat het gebouw soms dagenlang gesloten was, omdat de maalmachine in de gootsteen die de baby’s maalt, verstopt was geraakt. En de stank.

Waar zijn wij mee bezig?